Morrosko laztana

Idahotik iritsi zen, izena zuen Mike. Mike Aguirre, dantzaria, “nice Basque-American” uda batez, hamar egun, bederatzi gaba, ze gaba! itsasoaz bestaldean, Alice zegoen zain   Mike! Aurresku bat izerdi tanta bi begiradak gurutzatuz… Igurtzien zain! Morrosko laztana!   Uste gabe, don´t know why desire!, desioa. Ai nire dantzari gozo zure zain, esperoan…   Aurreskua dantza zoli zure pausoetan horren sendo, horren gizon hanka goratzean. Ez zenuen ezagutzen zure alde hori, ez horixe! iluntzean, ohatzean beti “mutil-dantza”   Mike! Eta oraindik orain zuk, orain nik itsasoa gurutzatuz dantzatzen dugu morrosko laztana!   Uste gabe, don´t know why desire! desioa. Ai nire dantzari gozo zure zain, esperoan… Querido hombretón Legó de Idaho, se llamaba Mike. Mike Aguirre, bailarín, “nice Basque-American” En un verano, diez días, nueve noches, ¡Qué noches! En el otro lado del mar esperaba Alice. Mike! Un aurresku, dos gotas de sudor cruzando miradas… Esperando caricias! Querido hombretón! Sin pensarlo, don’t know why Desire!, el deseo. Ay mi bailarín dulce Esperándote, con esperanzas … El aurresku, baile hábil en tus pasos Tan fuerte, tan hombre cuando levantabas la pierna. No conocías esa parte tuya, ¡claro que no! Al anochecer, al irnos a la cama, siempre “mutil-dantza”! (baile de los chicos, baile popular, con doble sentido) Mike! Y todavía, ahora tú, ahora yo bailamos, cruzamos el mar, querido hombretón!